6 juni 2015
We zijn in Engeland! We hebben al gepind en de eerste boodschappen gedaan bij de Lidl in New Castle. Broodjes, halvarine, beleg, water en een paar blikjes frisdrank passen allemaal in het koelkastje achterin de auto. Ideaal voor een snelle picknick onderweg.
We reizen langs de kustroute via de A1 naar Callander. Dit dorpje wordt ook wel The Gate to the Highlands genoemd. Voor expres laten we Edinburgh en Glasgow achter ons; één van deze steden bezoeken we aan het einde. Nu eerst rust en ruimte. Het is een heerlijke route met veel natuur en veel plekken om te stoppen en foto's te maken. Deze zijn overigens gewoon vanuit de auto genomen.
De Scottish Borders is een streek in Schotland waar de grens ligt tussen Engeland en Schotland. De enige reden dat wij eerlijkheidshalve door Engeland zijn gereisd, is om in Schotland te komen. Als er in Edinburgh een aankomsthaven was vanuit IJmuiden was ik met veel liefde doorgevaren. ;-)
Nu ik dit schrijf blijken de Scottish Borders ontzettend belangrijk te zijn voor me. Het is een soort van thuiskomen. De ruimte, de schone lucht, de plek, het groene gras, de geur, heerlijk. Eindelijk Schotland!
Ook bij de Schottish Borders maken we kennis met de eerste echte pub. De eerste en de laatste van Schotland. The First and Last. Echt superleuk! Robert nam de huisgemaakte soep, ik de Jacked Potatoe met tonijn. Echt een aanrader, deze pub. Je moet wel goed opletten, want je bent er zo langs, vooral op de terugweg naar Engeland.
Zoals gezegd laten we Edinburgh en Glasgow links liggen, maar zo ook Stirling. Hier gaan we morgen de boel verkennen.
Eenmaal in Callander is de lucht helemaal open. Oh, dat groene gras. Ik kan er geen genoeg van krijgen!
De B&B in Callander heet Ben A'an House en is van buiten een normaal ogend huis, maar van binnen hebben we de hoofdprijs; het lijkt wel de Bridal suite! We worden hartelijk ontvangen en kijken onze ogen uit. Wat een heerlijke kamer hebben we. Met eigen bad, douche en wc. Dat is wel fijn.
Robert voelt zich niet denderend na de lange tocht van vandaag, dus we eten een simpel soepje op de kamer, maar gaan daarna toch nog even wandelen bij de watervallen van Callander; the Bracklinn Falls. Ik voel me opladen als een mobiele telefoon daar. Heerlijk!
We zijn in Engeland! We hebben al gepind en de eerste boodschappen gedaan bij de Lidl in New Castle. Broodjes, halvarine, beleg, water en een paar blikjes frisdrank passen allemaal in het koelkastje achterin de auto. Ideaal voor een snelle picknick onderweg.
We reizen langs de kustroute via de A1 naar Callander. Dit dorpje wordt ook wel The Gate to the Highlands genoemd. Voor expres laten we Edinburgh en Glasgow achter ons; één van deze steden bezoeken we aan het einde. Nu eerst rust en ruimte. Het is een heerlijke route met veel natuur en veel plekken om te stoppen en foto's te maken. Deze zijn overigens gewoon vanuit de auto genomen.
De Scottish Borders is een streek in Schotland waar de grens ligt tussen Engeland en Schotland. De enige reden dat wij eerlijkheidshalve door Engeland zijn gereisd, is om in Schotland te komen. Als er in Edinburgh een aankomsthaven was vanuit IJmuiden was ik met veel liefde doorgevaren. ;-)
Nu ik dit schrijf blijken de Scottish Borders ontzettend belangrijk te zijn voor me. Het is een soort van thuiskomen. De ruimte, de schone lucht, de plek, het groene gras, de geur, heerlijk. Eindelijk Schotland!
Ook bij de Schottish Borders maken we kennis met de eerste echte pub. De eerste en de laatste van Schotland. The First and Last. Echt superleuk! Robert nam de huisgemaakte soep, ik de Jacked Potatoe met tonijn. Echt een aanrader, deze pub. Je moet wel goed opletten, want je bent er zo langs, vooral op de terugweg naar Engeland.
Zoals gezegd laten we Edinburgh en Glasgow links liggen, maar zo ook Stirling. Hier gaan we morgen de boel verkennen.
Eenmaal in Callander is de lucht helemaal open. Oh, dat groene gras. Ik kan er geen genoeg van krijgen!
De B&B in Callander heet Ben A'an House en is van buiten een normaal ogend huis, maar van binnen hebben we de hoofdprijs; het lijkt wel de Bridal suite! We worden hartelijk ontvangen en kijken onze ogen uit. Wat een heerlijke kamer hebben we. Met eigen bad, douche en wc. Dat is wel fijn.
Robert voelt zich niet denderend na de lange tocht van vandaag, dus we eten een simpel soepje op de kamer, maar gaan daarna toch nog even wandelen bij de watervallen van Callander; the Bracklinn Falls. Ik voel me opladen als een mobiele telefoon daar. Heerlijk!
Om 21u vallen we moe in slaap in ons bruidsbed, om de dag erna weer vroeg
op te staan voor onze 3e dag; Stirling en omgeving.
